مقایسه ای میزان و علل صدمات چشمی در بیماران بستری در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس در سالهای ۸۴-۸۳ و سالهای ۷۸-۷۷

مقدمه: ترومای چشمی همواره از علل مهم کوری و ناتوانی در جوامع در حال پیشرفت محسوب می شود. در حالی که اکثر آنها قابل پیشگیری می باشند. با توجه به شیوع بالای تروماها در استان هرمزگان، مطالعه اخیر به بررسی و مقایسه تروماهای چشمی سالهای 84-83 با سالهای 78-77 که در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس بستری شده اند، پرداخته است. روش کار: در این مطالعه توصیفی، 205 بیمار که در طی سالهای 84-83 بدلیل صدمه چشمی در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس بستری شدند، از نظر سن و جنس و مدت بستری و شغل و نوع تروما، علت تروما، چشم آسیب دیده، نوع ضایعه ایجاد شده، نوع درمان، زمان وقوع آسیب تا مراجعه و حدت بینایی زمان مراجعه بررسی شده و نتایج پس از آنالیز آماری با نتایج مطالعه قبلی که بر روی 394 بیمار بستری در سالهای 78-77 انجام گرفت، مقایسه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شد. نتایج: در هر دو مطالعه، مصدومین مرد بیشتر از زنان بودند که در هر دو سال تعداد افراد مونث 21% و تعداد افراد مذکر 78% بوده است و گروه سنی 10-6 سال بیشترین تعداد مصدومین را در تمام سالها داشتند. بیشترین علت صدمه در سالهای 78-77 چوب (175.77) و در سالهای 84-83 تصادفات (18.53%) بودند و در مقاوم دوم در هر دو مطالعه اجسام فلزی (13.65%) در سالهای 84-83 و 35.45 در سالهای 78-77) عامل صدمات بوده است. شایع ترین ضایعه ایجادشده در تمام سالها پارگی قرنیه (43.14% در سالهای 78-77 و 20.58% در سالهای 84-83) و کمترین آن بیرون افتادگی چشم (5 مورد معادل 1.27% در سالهای 78-77 و یک مورد مطالعه 0.21% در سالهای 84-83) بوده است. نتیجه گیری: با توجه به اینکه اکثر صدمات ایجاد شده در سالهای مورد مطالعه، قابل پیشگیری هستند، با فرهنگ سازی و آموزش بیشتر به جامعه خصوصا به دانش آموزان و کشاورزان می توان صدمات را بطور قابل توجهی کاهش داد.